มาตรฐานการขูดเชือกเหล็กลิฟต์

บทแรก
2.5 มาตรฐานการทิ้ง
คุณสมบัติและปริมาณของลวดหัก 2.5.1
การออกแบบโดยรวมของเครื่องจักรยกไม่อนุญาตให้เชือกลวดมีอายุการใช้งานที่ไม่มีที่สิ้นสุด
สำหรับลวดสลิงที่มี 6 เส้นและ 8 เส้น ลวดที่ขาดมักมีลักษณะเป็นเส้นตรงสำหรับเชือกลวดหลายชั้น เชือกลวด (โครงสร้างทวีคูณทั่วไป) จะแตกต่างกัน และลวดสลิงส่วนใหญ่ที่หักนี้จะเกิดขึ้นภายใน และทำให้ "มองไม่เห็น" แตกหัก
เมื่อรวมกับปัจจัยตั้งแต่ 2.5.2 ถึง 2.5.11 ก็สามารถนำไปใช้กับลวดสลิงได้หลายประเภท
ลวดหักที่ปลายเชือก 2.5.2
เมื่อปลายสายหรือใกล้เส้นขาดแม้จำนวนน้อยมากก็แสดงว่ามีความเครียดสูงมากอาจเกิดจากการติดตั้งปลายเชือกไม่ถูกต้องและควรค้นหาสาเหตุของความเสียหายหากอนุญาตให้มีความยาวเชือกได้ ควรตัดตำแหน่งของสายไฟที่ขาดออกแล้วติดตั้งใหม่อีกครั้ง
การรวมตัวของสายไฟที่ขาด 2.5.3
หากสายไฟที่ขาดอยู่ใกล้กันจนเกิดการรวมตัวในท้องถิ่น เชือกลวดควรจะถูกทิ้งหากลวดที่ขาดนั้นมีความยาวน้อยกว่า 6D หรือมีความเข้มข้นอยู่ในเชือกใดๆ เชือกลวดนั้นควรจะถูกทิ้ง แม้ว่าจำนวนลวดที่ขาดจะน้อยกว่าที่ระบุไว้ก็ตาม
อัตราเพิ่มขึ้น 2.5.4 ลวดขาด
ในบางสถานการณ์ ความเมื่อยล้าเป็นสาเหตุหลักของความเสียหายของลวดสลิง และลวดที่ขาดจะเริ่มปรากฏขึ้นหลังจากใช้งานไปสักระยะหนึ่งเท่านั้น แต่จำนวนลวดที่ขาดจะเพิ่มขึ้นทีละน้อย และช่วงเวลาจะสั้นลงเรื่อยๆในกรณีนี้ เพื่อกำหนดอัตราการเพิ่มขึ้นของลวดขาด ควรทำการตรวจสอบและบันทึกการแตกหักของสายไฟอย่างระมัดระวังการระบุ “กฎ” นี้สามารถใช้เพื่อกำหนดวันที่เชือกลวดจะถูกทำลายในอนาคตได้
2.5.5 เส้นแตก
ถ้าเชือกขาดก็ควรรื้อลวดสลิงออก
การลดลงของเส้นผ่านศูนย์กลางเชือกที่เกิดจากความเสียหายของแกนสายในข้อ 2.5.6
เมื่อแกนเส้นใยของเชือกลวดเสียหายหรือเกลียวด้านในของแกนเหล็ก (หรือเกลียวด้านในของโครงสร้างหลายชั้นหัก) เส้นผ่านศูนย์กลางของเชือกจะลดลงอย่างมาก และควรทิ้งเชือกลวดไว้
ความเสียหายเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความเค้นของเกลียวทั้งหมดอยู่ในสมดุลที่ดี อาจไม่ชัดเจนด้วยวิธีการทดสอบตามปกติอย่างไรก็ตามสถานการณ์เช่นนี้จะทำให้ความแข็งแรงของลวดสลิงลดลงอย่างมากดังนั้นควรตรวจสอบสัญญาณของความเสียหายเล็กน้อยภายในภายในเชือกลวดเพื่อระบุเมื่อความเสียหายได้รับการยืนยันแล้ว ควรถอดเชือกลวดออก
2.5.7 การลดความยืดหยุ่น
ในบางกรณี (มักเกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมการทำงาน) ความยืดหยุ่นของเชือกลวดจะลดลงอย่างมาก และจะไม่ปลอดภัยหากใช้งานต่อไป
เป็นการยากที่จะตรวจจับความยืดหยุ่นของเชือกลวดหากผู้ตรวจสอบมีข้อสงสัยควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านลวดสลิงอย่างไรก็ตาม การลดลงของความยืดหยุ่นมักจะมาพร้อมกับปรากฏการณ์ต่อไปนี้:
เส้นผ่านศูนย์กลางของเชือก A. ลดลง
ระยะห่างของลวดสลิงบีจะยาวขึ้น
C. เนื่องจากชิ้นส่วนถูกกดให้แน่นระหว่างกัน จึงไม่เกิดช่องว่างระหว่างลวดกับเกลียว
มีผงสีน้ำตาลละเอียดอยู่ในเชือกดี.
แม้ว่าจะไม่พบลวดหักใน E. แต่เชือกลวดนั้นงอได้ไม่ง่ายนัก และเส้นผ่านศูนย์กลางก็ลดลง ซึ่งเร็วกว่าที่เกิดจากการสึกหรอของลวดเหล็กมากสถานการณ์นี้จะทำให้เกิดการแตกอย่างกะทันหันภายใต้การกระทำของโหลดแบบไดนามิก ดังนั้นจึงควรกำจัดทิ้งทันที
การสึกหรอภายนอกและภายใน 2.5.8
เกิดการเสียดสีได้ 2 กรณี:
การสึกหรอภายในและหลุมแรงดันใน
เนื่องจากแรงเสียดทานระหว่างเกลียวเชือกกับลวดในเชือก โดยเฉพาะเมื่อลวดสลิงงอ
การสึกหรอภายนอกของ B.
การสึกหรอของลวดเหล็กบนพื้นผิวด้านนอกของเชือกลวดเกิดจากการเสียดสีกันระหว่างเชือกและร่องของลูกรอกและดรัมภายใต้แรงกดในระหว่างการเร่งความเร็วและลดความเร็ว การสัมผัสระหว่างเชือกลวดกับรอกจะชัดเจนมากและลวดเหล็กด้านนอกจะถูกบดเป็นรูปทรงเครื่องบิน
การหล่อลื่นไม่เพียงพอหรือการหล่อลื่นที่ไม่ถูกต้อง ฝุ่นและทรายยังคงเพิ่มการสึกหรอ
การสึกหรอจะลดพื้นที่หน้าตัดของลวดสลิงและลดความแข็งแรงเมื่อลวดเหล็กด้านนอกถึง 40% ของเส้นผ่านศูนย์กลาง เชือกลวดควรถูกทิ้ง
เมื่อเส้นผ่านศูนย์กลางของเชือกลวดลดลง 7% หรือมากกว่าเส้นผ่านศูนย์กลางที่ระบุ แม้ว่าจะไม่พบลวดที่ขาด เชือกลวดก็ควรถูกทิ้ง
การกัดกร่อนภายนอกและภายใน 2.5.9
การกัดกร่อนมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในบรรยากาศที่มีมลพิษทางทะเลหรือทางอุตสาหกรรมเป็นพิเศษไม่เพียงแต่ลดพื้นที่โลหะของลวดสลิงเท่านั้น แต่ยังช่วยลดความต้านทานการแตกหัก แต่ยังทำให้พื้นผิวขรุขระและเริ่มเกิดรอยแตกร้าวและเร่งความเมื่อยล้าการกัดกร่อนอย่างรุนแรงจะทำให้ความยืดหยุ่นของลวดสลิงลดลง
การกัดกร่อนภายนอก 2.5.9.1
การกัดกร่อนของลวดเหล็กภายนอกสามารถสังเกตได้ด้วยตาเปล่าเมื่อมีหลุมลึกปรากฏขึ้นบนพื้นผิวและลวดเหล็กค่อนข้างหลวมก็ควรทุบทิ้ง
การกัดกร่อนภายใน 2.5.9.2
การกัดกร่อนภายในตรวจพบได้ยากกว่าการกัดกร่อนภายนอกที่มักตามมาด้วยอย่างไรก็ตาม สามารถระบุปรากฏการณ์ต่อไปนี้ได้:
การเปลี่ยนแปลงเส้นผ่านศูนย์กลางของลวดสลิง ก.เส้นผ่านศูนย์กลางของลวดสลิงในส่วนดัดรอบรอกมักจะเล็กกว่าแต่สำหรับลวดสลิงเหล็กคงที่ เส้นผ่านศูนย์กลางของลวดสลิงมักจะเพิ่มขึ้นเนื่องจากการสะสมของสนิมที่เกลียวด้านนอก
ช่องว่างระหว่างเกลียวด้านนอกของลวดสลิงบีลดลง และลวดขาดระหว่างเกลียวด้านนอกมักเกิดขึ้น
หากมีร่องรอยการกัดกร่อนภายใน ผู้บังคับบัญชาควรดำเนินการตรวจสอบลวดสลิงภายในหากมีการกัดกร่อนภายในอย่างรุนแรง ควรทิ้งเชือกลวดทันที
2.5.10 การเสียรูป
ลวดสลิงสูญเสียรูปร่างตามปกติและทำให้เกิดความผิดปกติที่มองเห็นได้ส่วนที่เสียรูป (หรือส่วนที่มีรูปร่าง) นี้อาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ซึ่งจะทำให้การกระจายความเค้นภายในลวดสลิงไม่สม่ำเสมอ
การเสียรูปของลวดสลิงสามารถแยกแยะได้จากรูปลักษณ์ภายนอก
2.5.10.1 รูปทรงคลื่น
การเสียรูปของคลื่นคือ: แกนตามยาวของเชือกลวดมีรูปร่างเป็นเกลียวการเสียรูปนี้ไม่จำเป็นต้องทำให้สูญเสียกำลัง แต่หากการเสียรูปนั้นร้ายแรง จะทำให้เกิดการตีและทำให้เกิดการส่งผ่านที่ผิดปกติเวลานานจะทำให้เกิดการสึกหรอและขาดการเชื่อมต่อ
เมื่อเกิดรูปคลื่น ความยาวของเชือกลวดจะต้องไม่เกิน 25d